გამარჯობათ ვარ 16 წლის..სანამ ასეთი ჩვევა ჩამომიყალიბდებოდა, მანამდე ძალიან განვიცადე ჩემი დის დაცინვა ჩემთან მიმართებაში. მითხრა, რომ დებილი ვარ იმიტომ რომ ქიმიაში ვერ გავიგე რაღაც საკითხი. ამან ჩემზე იმოქმედა იმიტომ, რომ ძალიან მინდოდა გამეგო. ამ დროს კითხვები დამებადა და ჩემს დას ვუსვამდი ისიც უფრო დამცინოდა.. გარეთ გავიქეცი და ტირილი დავიწყე თავის მოკვლაზეც კი ვფიქრობდი. მაგრამ რწმენამ შემაჩერა. გავაფრთხილე და ავუხსენი და გამიგო. დღეს მკითხა ფილს ვუყურებდით “ეხლა ეს დებილი არააო” და მე მოვიწყინე და ფიქრებმა შემომიტიეს რომ ჩემზე დავიწყე ისევ ფიქრი გამახსენდა ძველი, ისე გამოუვიდა ქვეცნობიერს რომ ვითომ ჩემზე თქვა. აუ ძალიან ცუდად ვარ მიშველეთ…
↧